Klasowe poetki

Pamiętacie, gdy jakiś czas temu poprosiłam Was o napisanie wiersza na dowolny temat? Dziękuję tym, którzy przyłożyli się do zadania, znaleźli w sobie wenę i przelali swe myśli na papier. Wiersze, które zostały zakwalifikowane na konkurs powiatowy ,,Poetyckie listopady'' można przeczytać poniżej.

,,Dialog''

„Życie, dlaczego jesteś takie okrutne?”
- zapytał siedząc samotnie pośród spadających liści.
„Nigdy nie dałeś mi szansy bycia szczęśliwym,
mijasz tak szybko...
A ja, zwykły, szary człowiek,
biegnę za tobą bez ustanku,
w popłochu myśli...
Zatrzymaj się na chwilę!”
Na to odezwało się życie:
- „Nie, to ty się zatrzymaj!”
„Życie! Traciłem resztki nadziei...
Wołałem, nigdy mnie nie usłyszałeś.”

- odpowiedział zdumiony człowiek.
„Jak mam usłyszeć kogoś,
kto biegnie bez ustanku, na oślep?
Nie obwiniaj mnie o wszystko,
jestem w Twoich rękach.
Zależne od ciebie.
Jestem również darem.
Nie szukaj szczęścia na siłę,
ono przyjdzie samo.
Będziesz szczęśliwy,
gdy dostrzeżesz, jak ważny i niezwykły jest każdy moment.
Bo widzisz, ja, życie jestem tylko cienką nicią,
która może się urwać w każdej chwili.
Wszystko w twoich rękach.”
Człowiek pomyślał chwilę,
wstał i odszedł krusząc w dłoni zaschnięty liść.

Dominika

------------------------------------------------------

,,W labiryncie''

Gubię się.

Powoli, chcę się odnaleźć.

Biegnę do światła,

które pojawia się w ciemnym labiryncie życia.

Żarówka gaśnie,

jak nadzieja tak złudnie.

Chodzę krętą ścieżką,

przecieram nowy szlak,

aby jutro było łatwiejsze.

Dominika

----------------------------------------------------------

,,Można...''

Można żyć bez miłości.

Chociaż życie usycha bez niej

jak róża spragniona promieni słońca i wody.

Można żyć bez nadziei.

Chociaż życie jest bez niej puste

jak przepaść, w którą spadają niespełnione marzenia.

Można żyć bez drugiego człowieka.

Chociaż życie będzie samotne

jak drzewo na pustkowiu, o które nikt nie dba.

Można rozdrapywać stare rany,

albo żyć chwilą, która jest najpiękniejsza.

Można stracić to, na czym nam zależy,

albo walczyć do końca.

Można latać,

albo upadać.

Dominika

-------------------------------------------------

,,Tu i tam’’

Tutaj śpiące królewny nigdy nie są budzone całusem

Królewicze nie jeżdżą na białych koniach

I nikt nie żyje długo i szczęśliwie

Tylko w pięknych snach coś może zaskoczyć

Tylko tutaj, gdy do drzwi puka moje życie, mówię wejdź – otwarte.

Tylko tutaj chcę by nasiona szczęścia kiełkowały

I podejmowały próbę kochania.

Ola

--------------------------------------------------

,,Maraton czasu''

On ciągle ucieka,

my go gonimy,

próbujemy dorównać,

A on i tak jest o krok przed nami.

Mistrz, zwycięzca, lider,

my w jego cieniu.

Zmęczeni dystansem,

zdystansować się niepotrafiący.

On jest szybki i dokuczliwy.

Wróg i przyjaciel w jednym.

Nie zostawi nas w spokoju,

Chyba dopiero na mecie życia.

Zwycięzcy czy przegrani?

Sylwia

----------------------------------------------------

,,Teraz już wiesz?''

Nienawiść, ból, cierpienie.

Czy to jest potrzebne?

Czy radość, szczęście nie jest bardziej kuszące?

To ty wybierasz, jak chcesz żyć.

Wojna i śmierć?

Strach i krew?

Po prostu pomyśl. Zastanów się.

Teraz to widzisz, czujesz to?

Tak, wiem, ten widok odstrasza.

Krzyk tylu ludzi...

Łzy same napływają do oczu.

A więc teraz pomyśl, czy warto?

Czy warto krzywdzić, zadawać ból?

Sam tego nie chcesz, głos większości mówi ,,tak’’.

Teraz już wiesz?

Zacznij od nowa, od lepszej strony swojego ,,ja’’.

Ewelina