Z drugiej jednak strony zdaję sobie sprawę z faktu, że tego bloga nie można prowadzić w nieskończoność. Formalnie historia klasy III już się zakończyła... Nieprzypadkowo użyłam tutaj słowa - formalnie. Bo tak naprawdę możecie choć trochę tę historię wydłużyć, np. organizując spotkania klasowe, odwiedzając dawną szkołę, wspominając stare, dobre gimnazjalne czasy, rozmawiając w autobusie lub po prostu trzymając się razem. Jeśli będzie o czym pisać, będę tutaj wracać i dopisywać krótkie relacje. Póki co muszę tymczasowo zawiesić działalność naszego bloga, ponieważ nie dam rady prowadzić trzech naraz.
Dlatego z nieukrywanym żalem muszę powiedzieć DZIĘKUJĘ za wszystko i... mam nadzieję DO ZOBACZENIA.
Ps. Nie byłabym sobą, gdybym nie dorzuciła czegoś optymistycznego :-)
Ps. Nie byłabym sobą, gdybym nie dorzuciła czegoś optymistycznego :-)