Dziękuję!

Wchodzę dziś na naszego bloga i... niespodzianka - 10 tys. odsłon przekroczone. Dziękuję tym wszystkim, którzy się do tego przyczynili. Zakładając tę stronkę chyba równo rok temu, nie przypuszczałam, że spotka się ona z zainteresowaniem, przecież adresowana była do niewielkiej tak naprawdę grupki. A jednak.... W zasadzie nie o ilość odsłon tutaj mimo wszystko chodzi, tylko o to, czy znaleźliście pod tym adresem coś ciekawego, inspirującego dla siebie. Jeśli choć jedna osoba odpowiada na to zapytanie twierdząco, to ja już się cieszę i postrzegam to jako sukces. Bo znaczy to, że stworzenie tej stronki miało sens i spełniło swoje zadanie.

Z drugiej jednak strony zdaję sobie sprawę z faktu, że tego bloga nie można prowadzić w nieskończoność. Formalnie historia klasy III już się zakończyła... Nieprzypadkowo użyłam tutaj słowa - formalnie. Bo tak naprawdę możecie choć trochę tę historię wydłużyć, np. organizując spotkania klasowe, odwiedzając dawną szkołę, wspominając stare, dobre gimnazjalne czasy, rozmawiając w autobusie lub po prostu trzymając się razem. Jeśli będzie o czym pisać, będę tutaj wracać i dopisywać krótkie relacje. Póki co muszę tymczasowo zawiesić działalność naszego bloga, ponieważ nie dam rady prowadzić trzech naraz. 

Dlatego z nieukrywanym żalem muszę powiedzieć DZIĘKUJĘ za wszystko  i... mam nadzieję DO ZOBACZENIA.

Ps. Nie byłabym sobą, gdybym nie dorzuciła czegoś optymistycznego :-)